25 KWIETNIA | CZWARTEK
17.00 | Muzeum Narodowe w Szczecinie przy Wałach Chrobrego | wstęp wolny
„Samuraje i ich wpływ na historię Japonii" | Wykład Michała Pozorskiego
17.00 | Muzeum Tradycji Regionlanych MNS | wstęp wolny
Wernisaż | Katarzyna Szeszycka „Impulse response: The Empty Landscape, volcano area"
18.00 | Centrum Dialogu Przełomy MNS | wstęp wolny
„Czy historia może łączyć? Wykład Roberta Kostro, dyrektora Muzeum Historii Polski"
Prowadzenie: dr hab. prof. UAM Bartosz Korzeniewski.
26 KWIETNIA | PIĄTEK
17:00 | Muzeum Narodowe w Szczecinie przy Wałach Chrobrego
Inauguracja 5. Światowego Dnia Głosu | Koncert studentów Akademii Sztuki w Szczecinie
27 KWIETNIA | SOBOTA
10.00 – 18.00 | wszystkie gmachy Muzeum narodowego w Szczecinie
BEZPŁATNA SOBOTA – wstęp wolny na wszystkie wystawy
10.00 | Muzeum Historii Szczecina MNS | bilety: 10 zł + zapisy
Akademia Gryfa | „Zgrzebne płótna, krynoliny, sukienki z Dany. Moda w Szczecinie"
Prowadzenie: Ewa Kimak
12.00 | Muzeum Historii Szczecina MNS | wstęp wolny
Dzień Wolnej Sztuki – Miłość | „Gabinet Biedermeieru"
15.00 | Centrum Dialogu Przełomy MNS
5. Światowy Dzień Głosu | Oddaję głos...: „O czym mówią rzeźby. Lewiński"
Prowadzenie: dr Dorota Tołłoczko-Femerling
20.00 | Dziedziniec Muzeum Tradycji Regionalnych MNS | wstęp wolny
Pokaz kolekcji MEERJUNGFRAUEN - Atelier Marczewski
28 KWIETNIA | NIEDZIELA
15.00 | Dziedziniec Muzeum Tradycji Regionalnych MNS | bilety: 30/40 zł
5. Światowy Dzień Głosu – Koncert Finałowy | „Koncert na 49 strun"
Sandra Klara Januszewska – mezzosopran oraz Sandra – harfa.
Samuraje i ich wpływ na historię Japonii
Wykład Michała Pozorskiego
Nitobe Inazo napisał w swojej książce „Bushido, czyli droga samuraja”, że Japonia zawdzięcza samurajom wszystko czymkolwiek jest. Byli dla niej nie tylko kwiatem narodu, lecz także jej korzeniami. Wszystkie dobre dary niebios przez nich dostały nam się w udziale. W Japonii mimo początkowej niechęci do tych wojowników związanych z powstaniami w okresie rewolucji Meiji, wraz z kolejnymi latami kształtowania się nowoczesnego państwa bushi wrócili do łask. Zostali wykorzystani, jako wzór najlepszych cnót, jakie może posiadać Japończyk. Mimo upadku cesarstwa japońskiego po drugiej wojnie światowej, samuraje są uważani cały czas na wzór doskonałości a ich zasady są utożsamiane z klasyczną duszą narodu japońskiego. W czwartkowym wykładzie Michał Pozorski skupi się na historii powstawania jak i kształcenia tej kasty wojowników, przedstawiając ich burzliwą historię oraz wpływ na dawne, jaki ówczesne społeczeństwo japońskie.
Wykład odbędzie się w Muzeum Narodowym w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 3.
Wstęp wolny
Wystawa czasowa
Katarzyna Szeszycka
Impulse response: The Empty Landscape, volcano area
Doświadczenie przestrzeni jest polisensoryczne. To skomplikowany proces zależny od sensorium. Zmysł wzroku analizuje głębię przestrzeni pomimo tylko pary oczu. Analiza ta jest zależna od granic widzialności. Opracowywanie wzrokiem przestrzeni w czasie rzeczywistym obejmuje tylko jej fragment, wycinek. Dopełniają go wrażenia rejestrowane poprzez zmysł grawitacyjny oraz zmysł słuchu. Wrażliwość na bodźce jest skończona w obrębie granic percepcyjnych, osobniczo zróżnicowana. Co się wydarzy kiedy zaczniemy pseudowyabstrachowywać wrażenia zmysłowe? Z jak bliska możemy analizować graniczność percepcyjną? Impulse response to budowanie okoliczności, w których możemy spróbować się do nich zbliżyć. To refleksja jak postrzegamy koniec przestrzeni otwartej (The Empty Landscape, volcano area) oraz kiedy zaczynamy postrzegać ją samą (The Model of Swarm)? Działalność artystyczna to forma rozumowania, w której nierozdzielnie splatają się ze sobą postrzeganie i myślenie (1). W swojej praktyce artystycznej analizuję partiami polisensoryczność percepcji przestrzeni jak badacz - eksperymentator, zadając pytania:
Kiedy zaczynamy / przestajemy widzieć?
Kiedy zaczynamy / przestajemy słyszeć?
Kiedy rozpoznajemy?
Kiedy identyfikujemy?
To problemy granicy pojawiania się i granicy słyszalności oraz problem identyfikacji.
Realizacja Impulse response to resume poszukiwań wokół zagadnienia granic widzialności i słyszalności zebranych wokół percepcji przestrzeni.
Rudolf Arnheim, Myślenie wzrokowe, Słowo | Obraz | Terytoria
Impulse response to dwie uzupełniające się ekspozycje:
Impulse response: The Empty Landscape, volcano area
Miejsce ekspozycji: Muzeum Narodowe w Szczecinie–Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27
25 kwietnia – 19 kwietnia 2019
otwarcie godzina: 25 kwietnia 2019, godzina 17:00
Organizator: Muzeum Narodowe w Szczecinie
Partnerzy: TRAFOstacja Sztuki w Szczecinie, Wydział Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie, Freedom Gallery, OFF MARINA Przystań Kultury
Impulse response: The Model of Swarm
Miejsce ekspozycji: Freedom gallery / OFF Marina Przystań Kultury, ul. Chmielewskiego 18
prezentacja (one day event): 25.04.2019, , godzina 19:00
Organizator wydarzenia: TRAFOstacja Sztuki
Partnerzy: Muzeum Narodowe w Szczecinie, Wydział Malarstwa i Nowych Mediów, Akademia Sztuki w Szczecinie, Wydział Elektryczny Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego, Katedra Przetwarzania Sygnału i Inżynierii Multimedialnej, Freedom Gallery, OFF MARINA Przystań Kultury
Impulse response: The Empty Landscape, volcano area
The Empty Landscapes przedstawia otwarte przestrzenie w momentach skrajnych dla widzialności. To duże obszary delikatnych gradientów, z których wyłania się kolor kształtujący strukturę ziemi lub płaszczyzny wody. Gradienty oddają fizyczność rozproszenia światła w mgłach. Kolorystyka jest zawężona, w kolejnych pracach z serii zbliża się do monochromu, gładkiej powierzchni. Całość zmierza do ciszy w percepcji wzrokowej i obrazu abstrakcyjnego. Volcano area jest bogatsza wizualnie, bardziej ekspresyjna. Kolorystycznie – podobna. Podąża za kształtem czarnego, miękkiego dymu, pyłu, czy chmur, które w części płócien kontrastowane są z fakturami podłoża. Ostatnie płótna z obu serii nie powstały z materiału fotograficznego, są interpretacją, za którą stoi zarówno doświadczenie tych struktur, przestrzeni, granicznej widzialności, jak i samego medium.
(...) akcentując rolę kreacyjną, zamiast intencjonalnie prowadzonej gry z tradycją, Szeszycka woli lokować swoją energię twórczą bliżej surowego bieguna odwrotu od dymnej zasłony awansów, jaka spowija dzieła sztuki wysokiej; odnajduje w ten sposób tę niszę w kulturze artystycznej, gdzie deprecjonowana niekiedy warsztatowa biegłość nieoczekiwanie staje się narzędziem, które może sprzyjać desublimacyjnemu stosunkowi do nadmiernej fetyszyzacji sztuki oraz jej recepcji. Odsłania w ten sposób pewien rodzaj nieuchronnie wpisanego w kulturę Zachodu bankructwa, czy może raczej potrzebę prostoty; wypowiedzi trafiającej w sedno, umiejętnie syntetyzującej podstawowe napięcia w dialogu „natury” z „kulturą” (2).
Ewelina Jarosz, W wiecznym cieniu zagłady. O nowych pracach Katarzyny Szeszyckiej, fragment tekstu, który ukazał się w katalogu do wystawy indywidualnej Volcano area, ms 44, Świnoujście, 2016
Impulse response: The Model of Swarm
Rój.Fenomen natury, organiczna formacja. Charakteryzuje się prostotą, brakiem centralnego sterowania, autonomią osobnika oraz posiadaniem jądra konsolidacji – spójnością. Ilustruje on cechę natury, jaką jest dążenie do jak najprostszych rozwiązań. Rój jest matematycznie opisywalny, ale nie jest deterministyczny, jest interaktywny. Istota roju nie jest w pełni poznana.
The Model of Swarm został pomyślany jako ćwiczenie sensualne, które ma pozwalać rysować w umyśle obiekt przestrzenny wraz z sugestią jego ruchu umożliwiając percepcję przemieszczania się przestrzennej formacji.
Znajdując się w bezpośredniej relacji z indywiduum reprezentowanym w przestrzennym układzie odniesienia przez natężenie i wysokość dźwięku, zaczynamy je identyfikować. Sytuacja zmienia się, gdy konceptualizujący rozpozna, że osobników jest więcej, a te zachowują się w sposób systematyczny, właściwy np. dla zachowania roju owadów. Samonasuwająca się jest intuicja, że rój będzie zachowywał się interaktywnie i reaktywnie względem obecnego uczestnika eksperymentu. Jakie warunki trzeba spełnić, by uczestnik korzystający z tego modelu mógł objąć percepcyjnie nie tylko zmienność ruchomej struktury, ale by całość była interaktywna? Mechanizm percepcji przestrzennej dźwięku człowieka mimo tylko pary uszu pozwala na określenie kierunku źródeł dźwięku poprzez ruch głowy, czy zmianę charakterystyki częstotliwościowo - fazowej oraz efekt Dopplera.
Model został wpisany w ikosferę. To złączenie dwóch kopuł geodezyjnych, czyli sfera zbudowana na bazie dwóch trójkątów - równobocznego i równoramiennego, której przekrojem jest dziesięciokąt foremny. Na każdym z wierzchołków bryły zostały zainstalowane punkty audio. Model wykorzystuje sferyczną emisję dźwięku z 41 głośników umieszczonych w sferze oraz jednego głośnika niskotonowego. Jest on przeznaczony dla indywidualnego odbiorcy, odizolowanego od otoczenia zarówno pod względem bodźców akustycznych, jak i wizualnych. Dzięki temu zmiana orientacji głowy odbiorcy pozwala na pełniejsze doświadczenie źródeł dźwięku (nie ma ograniczenia emisji do płaszczyzny horyzontalnej). Wykorzystanie sfery z głośnikami oraz cyfrowej syntezy źródeł dźwięku umożliwia uwzględnienie mechanizmów percepcji przestrzennej dźwięku człowieka.
Dźwięk użyty do modelowania niczego nie imituje, jest rozpatrywany jako sygnał, każdy z zakresu słyszalności, użyty w modelu może zostać wykorzystany. Dźwięk, sygnał, ma być n – tką uporządkowaną w ramach (miejsce w przestrzennym układzie współrzędnych, częstotliwość i natężenie dźwięku).
Całość jest eksperymentem dotyczącym percepcji przestrzeni poprzez zmysł słuchu i lokalizacji przestrzennej, pseudowyabstrahowanych z pozostałych wrażeń.
Odbiorca będzie interaktorem, współtwórcą. Jednak nie będzie współtworzył on widzialności, czy też nie jest z nią skonfrontowany jak w wchodzącej w skład projektu części malarskiej The Empty Landscapes, volcano area – w Modelu Roju owa formacja może tworzyć się w jego umyśle i w przestrzeni fizycznej.
Skład zespołu interdyscyplinarnego pracującego nad prototypem: dr Katarzyna Szeszycka, dr hab. inż. Przemysław Mazurek, prof. ZUT, dr Tomasz Budzan, mgr Marcin Papis KRAZ
Czy historia może łączyć?
Wykład Roberta Kostro,
dyrektora Muzeum Historii Polski
Zapraszamy na wykład Roberta Kostro, dyrektora Muzeum Historii Polski w Warszawie, zatytułowany „Czy historia może łączyć? Wystawa główna Muzeum Historii Polski, od koncepcji do realizacji”.
Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu wykładów otwartych „Muzeum w służbie publiczności”, poprowadzi je dr hab. prof. UAM Bartosz Korzeniewski.
Spotkanie odbędzie się w czwartek, 25 kwietnia 2019 roku, o godzinie 18.00, w Przestrzeni Dialogu (poziom –1) w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Centrum Dialogu Przełomy przy placu Solidarności 1. Wstęp wolny. Uwaga! Liczba miejsc ograniczona.
Organizatorzy: Ośrodek Badań nad Pamięcią Zbiorową i Studiów Muzealnych, Muzeum Narodowe w Szczecinie – Centrum Dialogu Przełomy, Muzeum Historii Polski.
„Muzeum w służbie publiczności” to ogólnopolski cykl wykładów otwartych prezentujący najnowsze osiągnięcia polskiego muzealnictwa. Wykłady odbywają się w Poznaniu, Warszawie, Krakowie, Szczecinie, oraz Wrocławiu. Organizatorem jest Ośrodek Badań nad Pamięcią Zbiorową i Studiów Muzealnych. Partnerami są Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Pałac Jana III Sobieskiego w Wilanowie, Biblioteka Kórnicka PAN w Kórniku, Muzeum Krakowa i Muzeum Historii Polski.
Akademia Gryfa
Akademia Gryfa to cykl sobotnich spotkań dla dzieci w wieku 7–10 lat. Raz w miesiącu – od października do czerwca) słuchacze Akademii Gryfa będą podróżować po wnętrzach Muzeum Historii Szczecina, poznając dzieje naszego miasta i jego mieszkańców od czasów najdawniejszych po
XX wiek. W czasie spotkań słuchacze dowiedzą się, jak na przestrzeni wieków zmieniał się Szczecin
i jak wyglądało życie codzienne szczecinian – rodzina, dom, praca oraz rozrywka.
9. DZIEŃ WOLNEJ SZTUKI 2019
Muzeum Narodowe w Szczecnie już po raz dziewiąty do udziału w ogólnopolskim Dniu Wolnej Sztuki. Tym razem wybraliśmy dla Państwa dzieła prezentowane na kameralnej wystawie „Gabinet Biedermeieru” w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Historii Sztuki.
O obrazach, ich twórcach, a także o epoce w której powstały, opowiedzą dr Dariusz Kacprzak, historyk sztuki, zastępca dyrektora Muzeum ds. naukowych, oraz Małgorzata Peszko z Muzeum Historii Szczecina MNS.
Zapraszamy w sobotę, 27 kwietnia 2019 roku o godzinie 12.00, do Muzeum Narodowego w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina przy ul. Księcia Mściwoja II 8. Wstęp wolny.
Celem akcji „Dzień Wolnej Sztuki” jest przekonanie zwiedzających, że wchodząc do muzeum, warto postawić na jakość zwiedzania, nie na ilość.
Według badań goście muzeów statystycznie spędzają przed każdym dziełem sztuki osiem sekund. Dzieje się tak dlatego, że wchodząc do muzeum, czujemy się zmuszeni do obejrzenia wszystkich dzieł, które się w nim znajdują. Efekt jest taki, że bezrefleksyjnie i kompulsywnie przebiegamy dziesiątki sal muzealnych, po czym jesteśmy zmęczeni i źli. Co gorsza, kompletnie nie pamiętamy i nie rozumiemy tego, co właśnie obejrzeliśmy.
Lekarstwem na tego typu bierne i męczące zwiedzanie jest Slow Art – ruch Wolnej, a raczej Powolnej Sztuki.
27 kwietnia 2019 roku o 12:00 poszczególne muzea na terenie całego kraju przez godzinę będą przekazywać zwiedzającym ideę Wolnej Sztuki. Każde z nich wybierze pięć dzieł ze swoich kolekcji. Przy każdym będzie stała osoba zadająca uczestnikom Dnia Wolnej Sztuki pytania, motywująca ich do podjęcia refleksji i nabrania odwagi do samodzielnego szukania odpowiedzi. Jej celem będzie pokazanie, że obiekt muzealny może stać się źródłem inspiracji.
Po zwiedzaniu uczestnicy zostaną zaproszeni na spotkanie, w czasie którego będą mogli porozmawiać o swoich wrażeniach.
Każde dzieło sztuki ma swoją historię do powiedzenia. Wystarczy się w nią wsłuchać.
Więcej informacji o akcji: www.dzienwolnejsztuki.pl
Lista dzieł wybranych do akcji „Dzień Wolnej Sztuki”:
1. August Ludwig Most, „Portret Emila Baesemanna”, 1849
2. August Ludwig Most, „Handlarze ryb”, 1846
3. August Ludwig Most, „Portret rodziny Kühn”, 1844
4. August Ludwig Most, „Podsłuchiwana randka”, 1844
5. (dwa obrazy) Ludwig Eduard Lütke, „Widok Szczecina z Łasztowni na zamek i kościół św. Jana”, 1836, oraz „Widok Szczecina pomiędzy kościołem św. Jana i mostem Długim”, 1839
