Nazywam się Piotr Barański. Wraz z moją kochaną żoną Bożenką od 20 lat prowadzimy Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Zwierząt w Warnowie na wyspie Wolin. To nie tylko nasza praca, ale też pasja i powołanie. Przez 24 godziny na dobę zajmujemy się opieką i rehabilitacją zwierząt - skrzywdzonych, rannych, potrąconych przez samochody, jeździmy też na interwencję, gdy zostaniemy wezwani. O życiu zwierząt decydują często minuty.

Z zawodu jestem leśnikiem. Przyrodą interesowałem się od zawsze. Jako dziecko spędzałem praktycznie całe dnie w lesie. Godziny mijały mi na obserwowaniu ptaków, tropieniu śladów zwierząt, czytaniu o nich, poznawaniu ich zwyczajów. Wolin to wspaniałe miejsce, na którym można podziwiać dziką przyrodę. Nie wyobrażam sobie, że mógłbym mieszkać gdzieś indziej.

Z zamiłowania jestem sokolnikiem. Sokoły to ptaki, które trzeba szanować i podziwiać, za ich drapieżność, szybkość, grację. Praca z nimi to wspaniałe zajęcie. O mojej pasji i umiejętnościach dowiedział się burmistrz Kamienia Pomorskiego. Poprosił mnie o zaopiekowanie się 4 puszczykami. Nie mogłem odmówić. Z ogromną przyjemnością zająłem się małymi puszczykami, chcąc stworzyć im miejsce, w którym będą czuły się dobrze i bezpiecznie. I tak powstał azyl, który wkrótce stał się całym moim życiem.

Początkowo do azylu przyjmowałem różne zwierzęta. Coraz więcej było jednak dzikich i rannych. I tak jest do dziś. Większość zwierzaków trafia do mnie po kolizji z samochodami. W wypadkach cierpią sarny, dziki, zające, szopy… Na naszą wyspę przyjeżdża wielu turystów, w wakacje jest wzmożony ruch. Wiele przestraszonych zwierząt trafia pod koła. Część z nich niestety ginie na miejscu. Wiele udaje się jednak uratować. To właśnie moje powołanie - ratowanie im życia. Opiekuję się zwierzętami, które trafiają do mnie z 4 powiatów – Wolina, Dziwnowa, Międzyzdrojów, Świnoujścia. Jestem na każde wezwanie, mam specjalny samochód, przystosowany do przewozu rannych ptaków i zwierząt. Wypadki zdarzają się cały czas, wiele z nich jest w nocy.

Przyroda uczy wrażliwości na piękno. Staram się żyć zgodnie z jej rytmem. Obserwuję jej zmiany, maluję, przeważnie ptaki, mam swoje wystawy. Preparuję niektóre zwierzęta, których nie da się ratować, by edukować kolejne pokolenia. Brałem udział w badaniach genetycznych wilków. Robię wszystko, by ratować zagrożone wyginięciem gatunki.

Pracy z roku na rok jest coraz więcej. Gdyby nie moja żona, to nie dałbym sobie rady. Bożenka ma wspaniałą rękę do zwierząt. Część z nich tylko jej pozwala podejść do siebie i się karmić. Staramy się jednak, by każde zwierzę mogło wrócić na łono dzikiej przyrody i tam bezpiecznie żyć.

6 lat temu nasze życie się zmieniło. Lekarze amputowali mi nogę z powodu zaawansowanej miażdżycy. Najpierw zaczęła boleć, potem doszło do niedokrwienia i niestety nic, poza amputacją, nie dało się już zrobić. Było ciężko, ale nie poddałem się. Dostałem protezę i z jedną sprawną nogę oraz pomocą żony działaliśmy dalej i pomagaliśmy potrzebującym zwierzakom. Dużo pracy, dużo wyjazdów… Dawaliśmy jednak radę.

Niestety, choroba postępowała, aż w końcu doszło do tragedii. Lekarze musieli amputować mi drugą nogę.

Na wózku inwalidzkim nie mogę pomagać zwierzętom, jeździć do rannych w wypadkach i ratować ich życia – stanę się nieprzydatny! Jestem jeszcze w sile wieku, nadal mogę pracować, nie mogę być przykuty do wózka! Muszę mieć protezę. Niestety, jestem zrozpaczony, bo ich ceny są horrendalne… Proteza, która będzie idealnie dopasowana i dostosowana do moich potrzeb, kosztuje blisko 50 tysięcy złotych. W moim przypadku, gdzie każdy grosz wkładam w ratowanie bezbronnych istot, to kwota zawrotna. A nie mogę zaprzestać opieki nad potrzebującymi zwierzętami!

Dlatego zwracam się do Ciebie z prośbą o wsparcie. Ta proteza nie jest tylko dla mnie, jest po to, bym mógł dalej pełnić swoją misję. Twoja pomoc pomoże mi w dalszej opiece nad zwierzętami. Proszę, pomyśl o nich, nie chcę zostawić ich samych… Chcę dalej być potrzebny!

www.siepomaga.pl/piotr-baranski